منشور دو نوع داریم ، یکی منشور که در آن فقط الزام به انجام معامله نوشته می شود و منشور دیگر که صریحاً اصل معامله است ، نوع اول را منشور و نوع دوم را مبایعه نامه می نامند.
توافقی که ما می نویسیم در واقع یک تعهد برای معامله بین دو طرف است. وقتی فروشنده و خریدار می خواهند معامله کنند اما هنوز توافقی انجام نداده اند ، معمولاً تعهدات خود را در قالب قرارداد می نویسند. در این قرارداد ، هر دو طرف متعهد می شوند معامله را با شرایط و ضوابط مشخص شده به اتمام برسانند. این قرارداد برخلاف نظم عمومی و قوانین ایران نباید مطابق با ماده 10 قانون مدنی باشد.
عنوان بسیاری از دادخواست هایی که در نتیجه منشور در دادگاه ها به وجود می آید ، لزوم تهیه سند رسمی است. به این ترتیب ، هنگامی که می خواهید قبل از معامله قرارداد بنویسید ، با یک مشاور حقوقی یا یک وکیل مشورت کنید.
ما دو نوع منشور داریم ، یکی منشور که در آن فقط الزام به انجام معامله نوشته می شود و منشور دیگر که صریحاً اصل معامله است ، نوع اول منشور و نوع دوم را سفته می نامند.
آثار قولنامه :
اولین اثر منشور تهیه سند رسمی است. مزیت مهم سند این است که وجود سند وقوع معامله و مالکیت املاک را ثابت می کند. اما قرارداد حاوی تعهد به معامله چنین تأثیری ندارد و هیچ یک از طرفین نمی توانند ادعایی در معامله داشته باشند تا زمانی که توسط فروشنده در دفاتر اسناد رسمی به خریدار منتقل شود.
در شرایط عادی ، پس از معامله و نگارش توافق نامه ، هر دو طرف معامله در دفتر خانه حضور دارند و پس از انجام تشریفات لازم ، معامله را ثبت می کنند. این مهمترین اثر حقوقی توافق نامه است. حال اگر هر یک از دو طرف معامله به تعهدات خود عمل نکنند ، مهمترین اثر منشور ، یعنی تهیه سند رسمی و انتقال مالکیت ، ارزش آن را نشان می دهد. در این حالت ، شخصی که تعهد مورد نظر به نفع او بوده است ، می تواند دادخواست تحت عنوان “الزام به انجام تعهد” را مطرح کند تا متخلف را ملزم به انجام آن تعهد کند.
دادگاه ها ، با توجه به آنچه در منشور به عنوان یک تعهد نوشته شده است ، و همچنین شرایط تجار ، دستور تهیه سند رسمی را صادر می کنند. این حکم تا زمان تحقق تعهد ، حتی در صورت فوت متعهد ، به قوت خود باقی است. ، این تعهد به ورثه وی منتقل می شود و در صورت امتناع وی از تهیه سند رسمی ، تعهد ورثه در تهیه سند همچنان از دادگاه قابل مطالبه است.
دیدگاهتان را بنویسید